Regularne konsultacje z lekarzami innych specjalizacji jako podstawa właściwej samoopieki
Pacjenci po przeszczepieniu narządów są szczególnie narażeni na infekcje i inne choroby z uwagi na obniżoną odporność spowodowaną przyjmowaniem leków immunosupresyjnych.
Dlatego też konieczna jest profilaktyka i regularne odwiedzanie lekarzy innych specjalizacji, a także systematyczne wykonywanie okresowych badań.
Badanie rentgenowskie (RTG) klatki piersiowej – nie rzadziej niż co 1-2 lata.
Badanie ultrasonograficzne (USG) jamy brzusznej – nie rzadziej niż co 1-2 lata.
Kobiety – badanie ginekologiczne i cytologia, USG przezpochwowe (TV) – co roku; mammografia co 2-3 lata według wskazań.
Mężczyźni – badanie PSA (badanie prostaty) co roku, konsultacja urologiczna według wskazań.
Gastroskopia i/lub kolonoskopia – co 5-10 lat (zależnie od wskazań).
Dermatolog – co rok.
Dentysta – co najmniej raz w roku.
Ważne
Szczególnego nadzoru wymagają chorzy po przeszczepieniu wątroby, u których rozpoznano wcześniej raka wątrobowokomórkowego. U takich chorych badania obrazowe jamy brzusznej (USG, a w razie potrzeby tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny) zlecane są przez lekarza-transplantologa znacznie częściej. Ponadto zalecane jest też regularne oznaczanie stężenia AFP (alfafetoproteiny) w surowicy.
